سرقت ادبی چیست؟ محققان مدتهاست که نگران سرقت ادبی هستند. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. این امر به دلیل یکپارچگی تحصیلی و نقض اصول اساسی یادگیری علمی، نقض جدی تحصیلی است. هدف این مقاله بررسی سرقت علمی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و راه های پیشگیری از آن است.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
روش های مختلفی برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی وجود دارد. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
در سرقت ادبی مستقیم، شخصی کار یک کلمه به کلمه دیگر را کپی می کند و بدون اینکه به نویسنده اصلی اعتبار بدهد، آن را به عنوان اثر خود می گذراند. به عنوان جدی ترین نوع سرقت ادبی، می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و شکایت از محقق شود.
متن کپی شده از منابع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته منتشر نشده مستقیماً سرقت علمی است. استفاده از تصاویر یا اشکال بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز می تواند منجر به سرقت علمی مستقیم شود. محققان علاوه بر اعتبارسنجی مناسب همه منابع، باید در صورت نیاز مجوز دریافت کنند.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر شده است در یک نشریه دیگر بدون استناد به آن یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. ممکن است شما این را به عنوان سرقت ادبی ندانید، اما همچنان غیراخلاقی است و می تواند منجر به رد شدن کار شما شود.
تا آنجا که سرقت ادبی می تواند به اشکال مختلف رخ دهد، از جمله ارسال نسخه خطی که قبلا منتشر شده است، ارسال نسخه خطی که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه استفاده می کند. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. همچنین میتوان با بازتولید تصاویری که قبلاً بدون ذکر منبع یا مجوز در آثار آکادمیک ظاهر شدهاند، دست به سرقت ادبی شخصی زد.
برای جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید به درستی استناد کنند و برای تحقیقات منتشر شده قبلی خود مجوز بگیرند. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها تحقیقات و ایده های اصلی را ارائه می دهد.
3. ترجمه سرقت ادبی
نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی از اثر دیگری استفاده می کند و کلمات و جملات را کمی تغییر می دهد. از آنجایی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، همچنان سرقت علمی است.
اصطلاح سرقت ادبی ترجمه به استفاده از اثر نویسنده دیگری برای الهام گرفتن در نوشته خود، تغییر کلمات یا ساختار جمله، ترکیب با ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات در متن اصلی اشاره دارد.
در زمان ارائه ایده و کار از سوی دیگران، پژوهشگران باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را هنگام ترجمه تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
وقتی یک نسخه خطی از منابع مختلف موزاییک شده و بدون انتساب مناسب استفاده شود، سرقت ادبی محسوب می شود. علیرغم ظاهر جدید بودن این اثر، سرقت ادبی همچنان رخ می دهد زیرا اعتبار مناسبی به نویسنده اصلی داده نشده است.
سرقت ادبی موزاییک می تواند با کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر صحیح آنها، خلاصه کردن چندین منبع بدون ذکر آنها و غیره ایجاد شود.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
در مقالات علمی سرقت ادبی پیامدهای منفی دارد
اگر یک مقاله علمی سرقت ادبی شود، می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند ممکن است با عواقب زیر روبرو شوند:
رد نسخه خطی
به احتمال زیاد، در صورت شناسایی سرقت علمی، یک مقاله علمی کاملاً رد خواهد شد. واکنش نامطلوبی مانند این می تواند ضربه جدی به حرفه یک محقق باشد، زیرا به اعتبار و اعتبار آنها آسیب می رساند. همچنین میتواند از نظر مالی بر محققان تأثیر بگذارد و ادامه تحقیقات آنها را پس از رد نسخه خطی دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. همکاری های پژوهشی می تواند دشوار باشد و اگر اعتماد و احترام از بین برود، محقق ممکن است در به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده با مشکل مواجه شود. داشتن یک شهرت آسیب دیده همچنین می تواند بر آینده شغلی یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند و محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته می شود ممکن است با مجازات هایی مانند جریمه نقدی یا حبس روبرو شود. در مقابل، سرقت ادبی طبق قوانین کپی رایت جرم محسوب می شود زیرا حقوق نویسنده را نقض می کند. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندان نیز در صورت ابطال مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت علمی، مشمول ابطال می شوند. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. مدارکی که لغو می شوند ممکن است فرصت های شغلی آینده را کاهش دهند و منجر به از دست دادن شغل شوند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
در سراسر جهان سرقت ادبی یک موضوع جدی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. ایران در سال های اخیر اقدامات متعددی را برای جلوگیری از سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود.کسانی که مقصر شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) اقدامات متعددی را انجام داده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
متهمان سرقت ادبی در ایران ممکن است با مجازات های سختی برای جرایم خود مواجه شوند. از نظر مجازات، سرقت ادبی بر اساس شدت آن مجازات متفاوتی دارد. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
شدیدترین مجازات ایران برای سرقت ادبی لغو مدرک است. ابطال مدرک یک محقق می تواند پیامدهای قابل توجهی برای فرصت های شغلی و آینده آنها داشته باشد در صورتی که آنها به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. کمبود منابع و بودجه می تواند ادامه کار را برای آنها دشوار کند.
ممنوعیت انتشار
این احتمال وجود دارد که پژوهشگران در صورت سرقت ادبی از انتشار منع شوند. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شغل و شهرت دانشمندان می تواند تحت تأثیر نامطلوبی قرار گیرد.
penalty
مجازاتهای بیشتر ممکن است شامل جریمه برای محققانی باشد که به سرقت ادبی متهم شدهاند. در صورت کشف سرقت ادبی، جریمه بر اساس میزان تخلف تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
اگر یک محقق به سرقت ادبی محکوم شود، ممکن است جریمه و زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند.
علاوه بر جلوگیری از سرقت ادبی، دولت ایران چندین گام دیگر را نیز برای تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و رفتار اخلاقی را تضمین می کند. محققان میتوانند از طریق دستورالعملها و برنامههای آموزشی NREC برای ارتقای یکپارچگی تحصیلی حمایت و آموزش دریافت کنند.
برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صادقانه، مؤسسات دانشگاهی در ایران کمیتههای اخلاقی نیز دارند. آنها به محققان آموزش و پشتیبانی می دهند و اطمینان می دهند که دستورالعمل های اخلاقی در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می شود.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزاری که به طور گسترده برای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده قرار می گیرد، Turnitin است که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی مقایسه می کند. اگر نسخه خطی و اثر منتشر شده مشابه باشند، گزارش سرقت ادبی ایجاد می شود. برای اطمینان از اینکه مقالات دانشگاهی عاری از سرقت ادبی هستند، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی کاربر پسند که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly خطاهای املایی و گرامری و همچنین سرقت ادبی را بررسی می کند. در این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه شده و هرگونه شباهت برجسته می شود. در مقالات دانشگاهی، دانشجویان و محققان از Grammarly برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape سرقت ادبی را با مقایسه نسخه های خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت ها تشخیص می دهد. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی میشود و گزارش سرقت ادبی تولید میشود. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
این ابزار تشخیص سرقت ادبی با استفاده از پایگاه داده انتشارات، سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تجزیه و تحلیل و شناسایی می کند. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد میشود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده قبلی را برجسته میکند. در مقالات علمی، ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه سرقت ادبی را تشخیص می دهد. تجزیه و تحلیل نسخه خطی و آثار منتشر شده توسط این ابزار ایجاد می شود که گزارش سرقت ادبی را ارائه می دهد. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان از DupliChecker استفاده می کنند.
دانشمندان از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده ویراستاران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی است. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی از طریق نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، ابزار دیگری که توسط داوران استفاده می شود، قابل دستیابی است. به منظور برجسته کردن هر گونه شباهت بین یک نسخه خطی و آثار منتشر شده، این ابزارهای نرم افزاری نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. بر اساس شباهت بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده، این نرم افزار گزارش سرقت ادبی تولید می کند.
در زیر برخی از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده توسط داوران مجلات دانشگاهی آمده است: Turnitin، iThenticate، و Copyscape.
بررسی مرجع
کشف سرقت ادبی در مقالات نیز از طریق بررسی مرجع انجام می شود. مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران مقایسه می شوند. با انجام این کار، اطمینان حاصل می کنید که همه منابع به درستی ذکر شده اند و هیچ نقل قولی وجود ندارد.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید میکنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شدهاند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
روش های پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، دستورالعملها و بهترین شیوههایی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید به درستی استناد شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. همیشه هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید اعتبار قائل شد. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (های) منبع اصلی باید در نقل قول داخل متن ذکر شود. به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده، فهرست منابع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله باشد.
سبک های APA، MLA و شیکاگو رایج ترین سبک های استنادی هستند که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. برای محققین مهم است که با سبک استناد رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
در یک نسخه خطی، بررسیکننده سرقت ادبی میتواند مواردی از سرقت ادبی را شناسایی کند. چککنندههای سرقت علمی آنلاین میتوانند به محققان کمک کنند تا کارهای خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. یک ابزار خودکار یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت ها را شناسایی کند. محققان میتوانند قبل از ارسال دستنوشتههای خود، از چککنندههای سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
شما ایدهها یا کارهای دیگران را با بازنویسی آنها با کلمات خودتان بازنویسی میکنید. شما باید مراقب باشید که معنی نویسنده اصلی را هنگام بازنویسی تغییر ندهید. هنگامی که به طور دقیق ترجمه می شود، ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که فردی از کلمات و جملات شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار آنها را کمی تغییر می دهد.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه استفاده کنند. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. تحقیقات باید با درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است انجام شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. برای جلوگیری از هرگونه نقض سهوی قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. اخذ مجوز برای استفاده از برخی آثار و فرم ها ممکن است در برخی موارد ضروری باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خودتان نوشته شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام ارائه کار یا ایده های دیگران، آنها را بازنویسی کنید. در صورت استفاده از نقل قول مستقیم، باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استفاده محققین از کلمات خود است.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی نیاز به ثبت دقیق منابع دارند. در طول فرآیند تحقیق، محققان باید تمام منابع خود و همچنین تمام اطلاعات مربوطه از جمله نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را پیگیری کنند. برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق، از اطلاعات بالا استفاده کنید. محققان باید سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع حفظ کنند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله اطمینان حاصل کنند که کار آنها به درستی اعتبار همه منابع را دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در نتیجه سرقت ادبی به عنوان یک جرم جدی در بین دانشمندان تلقی می شود و می تواند عواقب قابل توجهی مانند رد نسخه های خطی و آسیب به شهرت داشته باشد. محققان باید سرقت علمی در مقالات علمی، پیامدهای آن و بهترین راه های پیشگیری از آن را درک کنند.
از نقل قول های مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را درک کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق را نگه دارید و قبل از ارسال، کار خود را با دقت بررسی کنید.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، مسئولیت تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی را بر عهده دارند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها، تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.